I. 1. ახილვასა მას ათორმეტთა ტომთასა იყო იოვაკიმ მდიდარ ფრიად და შესწირვიდა მსხუერპლთა მრჩობლთა და იტყოდა გულსა თჳსსა: „იყოს ნამეტნავი უფროჲს ყოვლისა ერისა, მოტევებისა ჩემისაჲ უფლისა მიერ ღმრთისა ჩემისა სალხინებელად". 2. და მოახლებულ იყო დღჱ იგი უფლისაჲ დიდი, და შესწირვიდეს ძენი ისრაჱლისნი შესაწირავსა მათსა. და აღუდგა წინაშე პირსა მათსა რუბენ და ჰრქუა იოვაკიმს: „არა ჯერარს შენდა პირველად შეწირვად შესაწირავისა შენისა, რამეთუ მკჳდრი არა აღგიდგინებიეს ისრაჱლსა შორის". 3. და შეწუხნა იოვაკიმ ფრიად ამის სიტყჳსათჳს და მოჰვლიდა იგი ათორმეტთა ტომთა ერისა თჳსისათა და იტყოდა იოვაკიმ გულსა თჳსსა: „წარვიდე და ვიხილნე ტომნი ერისა ჩემისანი. უკუეთუ მე ხოლო მარტოსა არა აღმიდგინებიეს მკჳდრი ერსა შორის". და გამოკითხნა ყოველნი მართალნი, და აღედგინა ყოველთა მკჳდრი ისრაჱლსა შორის. და მოიჴსენა მით მამადმთავრისა აბრაჰამისი, რამეთუ უკუანაჲსკნელთა დღეთა მოსცა მას ღმერთმან ძჱ თჳსი ისაკი. 4. და შეწუხნა იოვაკიმ ფრიად და არა ეჩუენა ცოლსა თჳსსა. მიიქცა პირი თჳსი და წარვიდა უდაბნოდ და აღჰმართა კარავი მისი მუნ და იმარხვიდა ორმეოც დღე და ორმეოც ღამჱ. და იტყოდა იოვაკიმ გულსა თჳსსა: „არა გარდავიდე მე არცა ჭამად არცა სუმად, ვიდრე არა მომხედოს მე ღმერთმან ჩემმან, და იყოს გული ჩემი საჭმელ და სასუმელ ჩემდა".

ქართულ საისტორიო წყაროებში მრავლად არის შემონახული ცნობები საქართველოს მიმართ დედა ღვთისმშობლის განსაკუთრებული მზრუნველობის შესახებ. საკუთარი ერის ღირსების გრძნობით აღსავსე წერს ქართველი მემატიანე: „ნეტარ ვართ ჩვენ და სამგზის სანატრელნი, რამეთუ ნაწილნი ვართ ყოვლად წმიდისა ღმრთისმშობელისანი".

ქრისტეს მიერ საყვარელნო! გახსოვდეთ, რომ სულიერი განწმენდის გარეშე თავისუფლებას სიკეთე არ მოაქვს!

მხოლოდ ღმერთი არსებობს თავისთვის, ხოლო ჩვენ ყველანი ვარსებობთ ღმერთისთვის.
 ღმრთისათვის სათნოყოფა - აი, შენი ნეტარება; მასთან ერთობაში ყოფნა - აი, შენი დანიშნულება, შენი ყოველგვარი საქმინობის წესი.
წმ. ეფრემ ასური

ეპიზოდები მამა გაბრიელის ცხოვრებიდან

მამა გაბრიელი დაიბადა 1929 წლის 26 აგვისტოს, თბილისში, თეთრიწყაროს ქუჩის 11 ნომერში, წმიდა ბარბარეს ეკლესიის მახლობლად. ერისკაცობაში გოდერძი ვასილის ძე ურგებაძე იყო. მამა ადრე დაეღუპა და ახლობლები მის სახელს ეძახდნენ. დედა - შემოდგომში მონაზონი ანა, გარდაიცვალა 2000 წლის 26 აპრილს, ვნების კვირაში. დაკრძალულია წმიდა ნინოს სამთავროს დედათა მონასტერში. ძმა ადრევე გარდაცვლილა. ჰყავს ორი და. სწავლობდა თბილისის 24-ე ვაჟთა სკოლაში 6 წელი. მეზობელი ჟენია ქობელაშვილი ასე იგონებს მის ბავშვობას: „ერთად დავდიოდით საბავშვო ბაღში, არ მახსოვს მასწავლებელს მისთვის შენიშვნა მიეცა, დაჯდებოდა კუთხეში და ასანთის ღერებით აშენებდა ეკლესიას. მისი ერთადერთი გართობა ეს იყო. რომელი დღეები არ ვიცი, მაგრამ კარგად მახსოვს, ზოგჯერ რძიან ფაფას არ ჭამდა. შიმშილის წლები იყო და ყველას გვიკვირდა უჭმელი როგორ ძლებდა. ისედაც ძალიან ცოტას ჭამდა, მუდმივად ტოვებდა საჭმელს".

თანდაყოლილია თუ არა ცოდვა

ყველას გვსურს ბედნიერი და უზრუნველი ცხოვრება. მაგრამ, საკითხავია, თავად რას ვაკეთებთ ამის მისაღწევად? მოდუნებულად ვცხოვრობთ, დილისა და საღამოს ლოცვებსაც კი გულის გარეთ ვკითხულობთ და ამ დროს სრულებით ვეღარ ვაცნობიერებთ ჩვენს დამღუპველ მდგომარეობას. აუცილებელია, გავაცნობიეროთ ლოცვის შინაარსი, მისი აზრი და მაშინ ჩვენი ცოდვილობის შემეცნებასაც ვპოვებთ და ღვთის გულმოწყალებასაც ჩავწვდებით. ეს ლოცვები განსაზღვრავენ მთელ ჩვენს ცხოვრებასა და მოღვაწეობას, ისინი მიგვითითებენ, თუ როგორ ვიცხოვროთ, რა ვაკეთოთ და რას განვეშოროთ.

ზეცისა კაცნი და ქვეყანისა ანგელოზნი

ნეტარი ბერი იოსებ სპილიოტი (+1959) ცდილობდა, გაემხნევებინა ახალგაზრდა ბერი, რომელიც სევდას შეეპყრო და მონასტრის დატოვება და თავისიანებთან დაბრუნება განეზრახა. ამიტომ მან ასეთი სასწაულის შესახებ უამბო მას:

„ათონის მთაზე ჩემს მოსვლამდე არცთუ დიდი ხნით ადრე, გავიცანი ერთი ბერი, რომელიც უსინათლო ხუცესის მორჩილი იყო. მისმინე, რა შეემთხვა ერთხელ მას.

ხატი, მარადისობის სარკმელი

II. ნარკვევი ხატის არსის შესახებ

„სილამაზე გადაარჩენს სამყაროს" - თქვა დოსტოევსკიმ. საკმარისა მოინახულო კრეტა, ან საბერძნეთის სხვა ადგილები, ქვეყნისა, რომელმაც ამდენი რამ მისცა ეეროპულ კულტურას, რომ არაფერი ვთქვათ სხვა, ხშირად ჩვენთვის ძალზედ მახლობელ, უმშვენიერეს ადგილებზე, რომ მიხვდე სალამაზის ზემოქმედების ძალას გრძნობებზე და, საბოლოო ჯამში, სულზე რომელიც, ბუნებრივია, მიმართავს ღმერთს, ყოველი სლამაზის წყაროს და სიცოცხლის მომნიჭებელს.